Tagged: Беларускае мысленне

Алесь Анціпенка. Пачатак, канец, зноў пачатак: сьвет паводле Адвайта Веданты

Перш чым пазнаёміцца, што з гледзішча Адвайта Веданты ўяўляе зь сябе гэты сьвет, працытую невялікі пасаж, які належыць вядомаму амэрыканскаму астрафізыку і папулярызатару навукі Карлу Сагану: “Індуізм – адзіная з усіх усясьветных рэлігій, якая...

Ігар Бабкоў. Абдзіраловіч і беларуская традыцыя

Тое, што мы маглі б назваць асноўным схематызмам беларускай інтэлектуальнай гісторыі паўстае напачатку XX стагоддзя і ўпершыню выяўляецца у сваіх асноўных момантах ў разгорнутым артыкуле Максіма Багдановіча “Белорусское возрожденіе”. Багдановіч не вынаходнік гэтай схемы:...

Ганна Севярынец. Беларусы і (р)эвалюцыя

У адной з грунтоўных анлайн-гутарак, арганізаваных Беларускім калегіюмам, Макс Шчур агучыў ці не самае балючае пытанне сённяшняга дня: чаму мы, беларусы, у сваім супрацьстаянні таталітарнаму рэжыму па сёння не перамаглі? З усіх пытанняў, якія...

Іван Жыгал. From Belarus, With Love

Для Т. поўная абыякавасцьда іншага чалавека ніхто нават не хоча пераканаццашто ты гэта тыніхто не разглядае фотаздымкаўнават ніхто не спытаекуды ты ідзешдзеля чагонадоўганікога не цікавіцьшто ты вязеш Богдан Задура, “Шэнген” Уводзіны Не так даўно...

Сяргей Шупа. Вярнуць сваё: накід канону ідышамоўнай літаратуры Беларусі

Гэта тэма ў працяг спрэчак пра межы беларускай літаратуры, якая апошнімі гадамі то ўспыхвае, то згасае. Мая пазыцыя ў спрэчцы палягае ў тым, каб пазьбягаць наагул нейкіх прыметнікаў у гэтым словазлучэньні. Літаратуру ў сэнсе...

Анжэла Мельнікава. Літаратурны канон як штодзённы плебісцыт

Якія постаці, аўтары, тэксты, паводле вашага меркавання, пераацэненыя ў беларускім літаратурным каноне XX стагоддзя, ці ацэненыя неадэкватна? І якія аўтары і тэксты, адваротна, мусілі б абавязкова заняць у ім важнае месца? Разважаючы над гэтым...

Антон Лявіцкі. Канон ёсць прадуктам заложнага змагання, якое не мае ўнутраных законаў

2. Ці магчыма існаванне некалькіх літаратурных / культурных канонаў? Школьная версія? Поп-канон / актуальная літаратура? Для прасунутых і абазнаных? Аўтарскія каноны? Канон ёсць прадуктам заложнага змагання, якое не мае ўнутраных законаў. Перамога ў ім...

Сяргей Вайніцкі. Голас. Твар. Імя

Ante ferit quam flamma micet Я ёсьць Колькі гучыць крык?Ці адно дакуль нехта гукае, высільваючыся ва ўтрапеньні? Не. Дакуль азываецца рэха, дакуль чуе яго вуха, а перадусім – столькі, колькі памяць захоўвае яго, здольная...

Аляксандар Фрыдман. „Крыважэрны сцярвятнік каляровых рэвалюцый“: Бернар-Анры Леві, беларуская рэвалюцыя і антысемітызм

  19 жніўня 2020 года французскі ліберальный філосаф і публіцыст Бернар-Анры Леві (Bernard-Henri Lévy) сустрэўся ў Вільні са Святаланай Ціханоўскай. Праз тры дні ў вядомым парыжскім штотыдневіку Journal du Dimanche выйшаў створаны Леві апалагетычны...

Генрых Кіршбаўм. Рэвалюцыя цярпення. Урыўкі з кнігі “Беларускі брыкалаж”

Кожны дзень вырабляюцца новыя веды пра Беларусь, але яны занепадаюць хутчэй за сваю вытворчасць. Пішуцца пасты, эсэ, артыкулы – надзённыя, актуальныя – але ўжо пры падрыхтоўцы да друку альбо калі трэба націснуць на кнопку...

Галіна Свірына. Пра кнігу вершаў Міхала Бараноўскага “VOLUMEN.2”

анёл і дэман вядуць скрозь дым ад страфы да страфы ці вярнуся з гэтай свамоўнай зямлі сабой самім Пра кнігу вершаў Міхала Бараноўскага “VOLUMEN.2” (Менск 2020) Я б ня стала прыгадваць, як мне сумна...

Андрэй Строцаў. Зноў пра сімвалы

Адзін год і адзін дзень таму я напісаў у сябе на фэйсбуку “крык душы”, дзе паскардзіўся, што ня толькі беларускія ўлады, але і іх апаненты ня здольныя ствараць новыя моцныя сімвалы, што яны жывуць...

Валянцін Акудовіч. З Ігнатам на скразняках вечнасці…

Часам мне здецца, што я жыву ўжо не адно тысячагоддзе. Я здагадваюся скуль паходзіць гэтая ўява. Усім сваім экзістэнцыйным ладам маё egо ўпісанае ў метафізіку і фундаментальную анталогію быцця. Да таго ж гэтыя базавыя...

Ольга Шпарага. Беларусь как пульсирующий архипелаг: Акудовичу – 70!

Мой главный тезис – и связанная с ним хвала Акудовичу – состоит в том, что его онтология не только открыла новые горизонты для понимание нашей, беларусской идентичности, или нашего (пост)национального сообщества, но и позволила беларусской философии переместиться в новую эпоху – после постмодерна и, следовательно, новых постгуманистических, неатропоцентричных и горизонтальных онтологий.