Абдзіраловіч

Генрых Кіршбаўм. Рэвалюцыя цярпення. Урыўкі з кнігі “Беларускі брыкалаж”

Кожны дзень вырабляюцца новыя веды пра Беларусь, але яны занепадаюць хутчэй за сваю вытворчасць. Пішуцца пасты, эсэ, артыкулы – надзённыя, актуальныя – але ўжо пры падрыхтоўцы да друку альбо калі трэба націснуць на кнопку...

Галіна Свірына. Пра кнігу вершаў Міхала Бараноўскага “VOLUMEN.2”

анёл і дэман вядуць скрозь дым ад страфы да страфы ці вярнуся з гэтай свамоўнай зямлі сабой самім Пра кнігу вершаў Міхала Бараноўскага “VOLUMEN.2” (Менск 2020) Я б ня стала прыгадваць, як мне сумна...

Андрэй Строцаў. Зноў пра сімвалы

Адзін год і адзін дзень таму я напісаў у сябе на фэйсбуку “крык душы”, дзе паскардзіўся, што ня толькі беларускія ўлады, але і іх апаненты ня здольныя ствараць новыя моцныя сімвалы, што яны жывуць...

Павал Баркоўскі. Беларускі пратэст: барацьба з маўклівай большасцю

Відавочнай канстатацыяй для тых, хто назіраў за сацыяльнымі працэсамі ў Беларусі на пачатак 2020 г., было разуменне ахінутасці гэтага сацыяльнага ценям “маўклівай большасці”. Менавіта той, пра якую, як рэпрэзентацыю аморфнай чалавечай масы, пісаў у...

Генадзь Коршунаў. Дэміўргічная герменэўтыка беларускай паўсядзеннасці

Цікава, а калі з’явілася фраза “Ну Вы ж усё разумееце…”? Яшчэ ў дзевяностых, калі дзяржава толькі пачынала будавацца? На самым пачатку тысячагоддзя, калі рэжым пачаў сталець? Ці ўжо пасля, калі… Калі – што? “Ну...

Зміцер Смалякоў. Перакаваць Гегеля на Арэндт: Беларусь на руінах імперыялізму

Цудоўныя два гады навучання на філасофскім аддзяленні ў Беларускім калегіуме для мяне праляцелі як адно імгненне. У 2007 годзе мы пачалі рыхтаваць выпускны нумар часопіса “Паміж”, які мне пашчасціла рэдагаваць. Ідэя нумару была даволі...

Сяргей Вайніцкі. Што я мушу

Вось жа, сталася – калі многія ўжо стаміліся былі чакаць. Сталася, бадай, найгалоўнае. Быццам на старой карціне раптам зьмянілася пад слаямі фарбаў самая структура палатна, самая тканка. Нябачнае і безаблічнае, як здавалася, палатно нечакана...

Новік Іван. Пралегомены да беларускай этна-эпістэмалогіі.

Ніжэй чытач знойдзе некаторыя папярэднія высновы і рэфлексіі, да якіх аўтар прыйшоў падчас працы над праектам напісання беларускай этнафіласофіі, распачатым у Інстытуце філасофіі з мінулага году. «Этнафіласофія» – паняцце, якое зʼявілася ў межах афрыканскай...

Сяргей Санько. РАННЯЯ ГІСТОРЫЯ КАНЦЭПТУАЛІЗАЦЫІ ЧАСУ: ГАМЕР І ГЕСІЁД

Канцэпт ЧАС далёка не адразу вылучыўся як самастойны ў старажытных культурах. Пра гэта, у прыватнасці, сведчаць дадзеныя параўнальна-гістарычнага індаеўрапейскага мовазнаўства: мовы гэтай сям’і не маюць адзінага этымона для намінацыі гэтага канцэпту і развівалі свае...

Ігар Бабкоў. На скраю. Беларуская філасофія як праект эпохі позняй мадэрнасці.

Канцэпт беларускай філасофіі з’явіўся на даляглядзе тутэйшай думкі адносна нядаўна. Можа быць апошнія пяць ці сем год.Дагэтуль гаварылі пра беларускае мысленне, якое размяшчае сябе па-за дысцыплінарнымі межамі і рэалізуе ў самых розных культурных і...

Іван Новік. Пратэстадыцэя: мадальнасці беларускай палітыкі.

Мінулай суботай «беларускую народную кафку» – з якой, да ўласнага жаху, мы пакрысе пачалі нават зжывацца – папоўніў новы яскравы эпізод: фарс «круглага стала». Сурагат чаканага «грамадскага дыялогу» – варʼяцкі і агідны – прадʼявіла...

Валянцін Акудовіч. З Ігнатам на скразняках вечнасці…

Часам мне здецца, што я жыву ўжо не адно тысячагоддзе. Я здагадваюся скуль паходзіць гэтая ўява. Усім сваім экзістэнцыйным ладам маё egо ўпісанае ў метафізіку і фундаментальную анталогію быцця. Да таго ж гэтыя базавыя...

Іван Новік. Ігнат Абдзіраловіч: тры парады для бягучага моманту.

У патроны сайта і праекту абраны Ігнат Канчэўскі-Абдзіраловіч. Абраны ён у патроны і беларускай філасофіі. Той беларускай філасофіі, дзе «беларуская» пазначае нешта большае за выпадковую геаграфічную акалічнасць. Гэтаму міфу пра адзінага і самотнага пачынальніка...

Іван Новік. “Это не флаг”.

На мінулым тыдні адбыліся дзве падзеі. Дзве падзеі, якія, на мой погляд, падвялі рахунак пэўнаму перыяду – шалёная шчыльнасць і інтэнсіўнасць часу змушае пісаць нават «эпосе» – беларускага жыцця. Не, не «пост-электаральнаму» перыяду, як...

Генадзь Коршунаў. Негвалтоўнасць. Па матывах “чужой” аналітыкі

Сёння і ў сеціве, і на кухнях шмат разваг на конт таго, што пратэсты “выдыхаюцца”, што трэба нешта мяняць і “не разбягацца”, што мірны супраціў нелегітымнай уладзе ня мае шанцаў.Ну вось, напрыклад, дастаткова тыповая...

Генадзь Коршунаў. Беларусь як птушка Сімург. Сацыялагічныя рэфлексіі з нагоды беларускай рэвалюцыі

Спрабуючы адрэфлексаваць перадумовы працэсаў 2020 года, тады яшчэ толькі кавідных, у красавіку я накідаў у ФБ невялікую нататку пад назвай “Персанальныя спекуляцыі аб памяркоўнасці, кавідзе і экзістэнцыі”. У тым тэксце я разважаў аб тым,...