Думка Акудовіча разгортваецца як а-тапон, гэта значыць па-сакратаўску: ня супадаючы з наяўным становішчам спраў (наяўнай дыспазіцыяй-апазіцыяй), яна шукае магчымасць новага абгрунтавання нацыянальнага пытання, спалучаючы ў сабе, як і належыць, вельмі правакатыўную эленктыку з вынаходлівай маеўтыкай.
Мой главный тезис – и связанная с ним хвала Акудовичу – состоит в том, что его онтология не только открыла новые горизонты для понимание нашей, беларусской идентичности, или нашего (пост)национального сообщества, но и позволила беларусской философии переместиться в новую эпоху – после постмодерна и, следовательно, новых постгуманистических, неатропоцентричных и горизонтальных онтологий.
У 1838 годзе у Вільні, у друкарні С. Блюмовіча вышла з друку дзіўная кніга. Коштам аўтара, але без яго прозвішча. Назва Obraz myśli. na pamiątkę egzystencyi mojej, żonie i dzieciom мала што прасвятляла. Сама...
Калі ў беларусаў пытаешся, хто тут у вас ёсць філосафам, амаль гарантавана пачуеш у адказ – дык вось Акудовіч! – з абавязковым гарэзлівым дадаткам: “але Яго няма”.
Шалік на шыі, цыгарэта ў жмені. Магутная постаць на тле сьвятла з-за сьпіны. Так я ўбачыў яго ўпершыню.
Упершыню – на свае вочы. Завочнае знаёмства адбылося за гадоў дзесяць да таго, і не было прыемным.
У 1839 годзе у Парыжы, у выдавецтве A. Jełowickiego i spółki выходзіць з друку невялікая кніжыца. На тытульным аркушы было напісана Pamiątki JPana Seweryna Soplicy, cześnika parnawskiego, сама кніга складалася з раздзелаў, прысвечаных розным...
У дзьвюхмоўных беларускіх слоўніках “розум” служыць перакладам адразу ўсіх органаў разуменьня, разрозьненьне якіх адбылося ў самых пачатках вялікіх філасафічных традыцыяў. Якое беларускае слова магло бы быць тым другім розумам? І якім розумам выявіцца ў такім разе той першы розум, калі зьявіцца другі?
Ластаўкі ў стрэсе. Мясцовыя практыкі культурных катастроф
Беларусь. Краіна Dream
Сучасны беларускі палітычны і культурны дыскурс факусуецца на ідэі вяртання ў Еўропу. Ідэя гэтая прэзентуецца настальгічным мітам беларускасці, перарваным, але не знішчаным савецкім эксперыментам: колькі стагоддзяў краіна не існавала на еўрапейскай мапе ў якасці самастойнай дзяржавы.
На культуру нельга кінуць абсалютна збочаны, аб’ектыўны позірк, бо інтэндаванасьць гэткага позірку неўнікова стаецца ўгрунтаванай у інтэндаваным, г. зн. усё роўна ў культуры.
Мы глядзім на Расею, будучы абцяжаранымі гістарычным балястам. Але ці ж расейцы ня гэтаксама абцяжараныя гістарычным балястам, калі глядзяць на Польшчу?
Падрыхтоўка і кваліфікацыя Зразумела, Рэальнасьць, пра якую кажа Веданта, – покуль толькі гіпотэза. Звычайная (навуковая) веда і мысьленьне Яе не адкрываюць. Але ёсьць шлях, кажа Веданта. Найлепшы варыянт, канешне, гэта – калі маем настаўніка,...
За колькі гадзінаў перад працэсам у палявым судзе, прызначаным на 13 сакавіка 1864 года, зьняволены ў былых дамініканскіх мурох, што ў Вільні, Кастусь Каліноўскі запатрабаваў паперу і прылады для пісьма. Спадзеючыся на тое, што...
