Андрэй Строцаў. Зноў пра сімвалы
Адзін год і адзін дзень таму я напісаў у сябе на фэйсбуку “крык душы”, дзе паскардзіўся, што ня толькі беларускія ўлады, але і іх апаненты ня здольныя ствараць новыя моцныя сімвалы, што яны жывуць...
Адзін год і адзін дзень таму я напісаў у сябе на фэйсбуку “крык душы”, дзе паскардзіўся, што ня толькі беларускія ўлады, але і іх апаненты ня здольныя ствараць новыя моцныя сімвалы, што яны жывуць...
Словы робяцца рэальнасьцю. Сімвалы робяцца рэальнасьцю. Як ты сьпяеш альбо станчыш – так і будзе. І тут мала падставаў да легкадумнага аптымізму – усё будзе так, як я хачу.