Гэтае мейсца не пазначанае на ніводнай мапе, яго няма ў ніводным мярзотным турыстычным гайдзе. Але яно нейк знаходзіцца, яго пазначае навакольная ціша, нечаканая пасярод тлумнага гарадзкога цэнтру, някідкасьць, густоўнасьць. І пах кавы, канечне.

І ціха вяртаецца
Як бы ў нішто, у моўчу.
Зьнікае:

Гук паміж цішай і цішай.

Мы ўсе хочам бачыць вуліцу Кастрычніцкая інклюзіўнай.

Мэта дадзенага тэкста – узважаная і не селектыўная рэканструкцыя беларускай савецкай філасофіі 1930-х.

Я быў у роспачы. Дваццаць дзявятага жніўня дзве тысячы пятнаццатага года я стаяў на Келеці Паяудвар, і разумеў, што, мабыць, не траплю дадому.

Адметная эпістэмічная канфігурацыя беларускай савецкай філасофіі 1950-ых гг. і, адначасна, лагічны каркас яе разважанняў, былі звязаны з абавязковым вяртаннем да здаровага сэнсу “савецкага чалавека”.

Маніфэст Вальжыны Морт, запісаны для фестываля “Абдзіраловіч” (Мінск, 20 верасня 2019 г.)

Маніфэст Макса Шчура, створаны для фестываля “Абдзіраловіч” (Менск, 20 верасня 2019 г.)

Цяпер мы ўсе жывем у плыні, мы ўсе праклятыя Баўманам. Мы вымушаныя хадзіць па вадзе. Пытаньне толькі адно – патонем мы, ці не.

Творчасць – самаразбурэнне ўверх. Карта свядомасці мусіць быць поўнай.